Van het pittoreske Khiva verplaatsen we ons naar het spirituele hart van Oezbekistan: Bukhara. Hier zetelde de geestelijkheid van derwishen en soefi’s. Ook is Bukhara een belangrijk kruispunt geweest op de Zijderoute en dat is vandaag de dag nog steeds goed te zien.
Door de eeuwen heen is Bukhara vernield door branden, aardbevingen en de bombardementen van de bolsjewieken in de 20-er jaren van de vorige eeuw. En steeds is de stad weer opgebouwd. Het hele stadscentrum behoort tot cultureel erfgoed van UNESCO. We gaan een en ander bekijken tijdens een stadwandeling onder leiding van een gids. Onze enthousiaste gids blijkt een meesterverteller en hij schetst ons de roemsruchte geschiedenis van de stad Bukhara aan de hand van de vele anekdotes en legendes die de stad rijk is. Onze wandeling start bij de vijver in het hart van het oude stadscentrum; het Lyaby Hauzz. Hier staan meerdere blauw betegelde puien te pronken. Vroeger waren dit de madrassa’s en de centra waar de soefi’s zich verzamelden. De bevolking bezocht hen om samen te bidden en om ze raad te vragen over het leven en over God.
Naast gerestaureerde gebedshuizen en handelscentra staan ook nog originele moskeeën. De bakstenen moskee, de Maghoki Attar, in de binnenstad met zijn zoroastristische elementen is bijvoorbeeld vernieling bespaard gebleven omdat hij grotendeels onder de grond verborgen lag. Alle highlights van Bukhara komen aan bod tijdens onze wandeling. Het oude handelscentrum van de zijderoute vormt nog steeds een indrukwekkend geheel. Je ziet als het ware de karavanen binnenkomen. Eerst tax betalen bijhet belastinggebouw dan de torenhoge handelswaar vande kamelen afladen en onderbrengen in de bazaars.
Vervolgens relaxen met een water (opium)pijp in de karavansarai. Het Kalonplein is nog in tact. Zijn kolosale minaret, diende vroeger als vuurtoren voor de karavanen en ernaast staat de Kalon moskee die de Mongoolse leider Djengis Khan in de 12e eeuw met de grond gelijk heeft gemaakt. De moskee is in ere hersteld en de Oezbeken bidden er wederom hun vrijdagsgebed. Heel anders van sfeer in de Bolo Hauz moskee. De houten pilaren met hun kleurrijke kapitelen zien we al vanaf de oude lemen stadswal staan. De wandeling eindigt bij het mausoleum van Ismael Samani. Het vierkante symetrisch gedecoreerde bouwwerk uit 905 na Chr. is uniek in de islamitische architectuur.
Tijd voor een hartige lunch. We kiezen voor een lokaal restaurant in een parkje . Er zitten veel Oezbeken te lunchen dus dan moet het goed eten zijn. We gaan ook zitten op de eetbedden en wachten rustig tot de soep en het heerlijke platte brood wordt geserveerd. De Oezbeekse eters, kleurige dames en mooie mannen met Oezbeekse petjes, zijn een dankbaar foto-object voor ons. Al snel is contact gemaakt en worden er over en weer gezellige groepsfoto’s gemaakt.
Gedurende de vrije dagen in Bukhara is er ruim tijd om op eigen gelegenheid op pad te gaan. Met een klein groepje wandelen we ‘s middags door de kleine straatjes waar het gewone Oezbeekse leven zich afspeelt. We herkennen het ‘Chor Minor’ gebouw met de 4 minaretten en de turquoise toppen allemaal van de plaatjes in de reisgidsen, maar willen ook ons eigen plaatje schieten van dit aparte bouwwerk. Tegenover de Chor Minor kunnen we lekker thee drinken en een kijkje nemen in de CD collectie van de heer des huizes. Hij heeft Oezbeekse muziek uit alle windstreken en hier uiteraard een handeltje van gemaakt. Voor een prikkie kopen we mooie traditionele muziek.
De volgende vrije dag nemen we een taxi richting het zomerpaleis van de Emir. Eerst even goed onderhandelen over de prijs! Het paleis heeft betere tijden gekend. De sporen van weelde en rijke decoraties zijn nog zichtbaar maar bevinden zich erg in vervallen staat. Het aanliggende museum geeft een mooi overzicht van deze traditionele handwerkvorm: ‘de Suzanna’. Suzanna betekent eigenlijk ‘naald’ en verwijst naar de jonge vrouw die een suzanna voor haarzelf borduurt. Ze verwerkt hierin de verwachtingen voor haar leven. Veel zaken worden weergegeven in symbolen waarvan de granaatappel als symbool van vruchtbaarheid de belangrijkste is. Het is de bedoeling dat de suzanna klaar is tegen de tijd dat ze in het huwelijk treedt.
Een aantal groepsleden kiest voor een bezoek aan de plaatselijke hammam, een badhuis. Heren en dames gescheiden uiteraard. De dames laten zich scrubben, wassen en masseren in de oudste hammam van de stad waar 500 jaar geleden de vrouwen van de Khan al hun bad namen. Er heerst een goede sfeer in het badhuis. De Oezbeekse dames komen hier voor hun wekelijkse bad en wassen elkaar. Sommigen komen om een helend bad te nemen voor bepaalde kwalen. De matrone van het badhuis vertelt ons dat veel vrouwen die een zwangerschapswens hebben ook bij hen komen voor helende kruidenbaden. “Er zijn hier al heel wat kinderen verwekt”, zegt ze lachend …..
Over goede sfeer gesproken. Die heerst er ook op de juwelenmarkt waar vrouwen dagelijks hun juwelenhandel uitstallen. De sieraden zelf kunnen ons niet echt bekoren maar de ontmoeting met de dames verkoopsters is onvergetelijk. Ook al spreken we geen Oezbeeks, we kunnen uitstekend informatie uitwisselen over elkaar, over de huwelijken en onze kinderen. Dat leidt soms tot hilarische taferelen waarbij heel wat gouden tanden worden blootgelachen.
Aangezien de temperatuur goed is eten we een aantal keren bovernop het dak van een restaurant. De kok van het dakterras aan het Kalonplein heeft ‘plov’ voor ons gekookt, het traditionele gerecht van heerlijk gekruide rijst met schapenvlees. Voor de vegetariërs onder ons is een vleesloze variant gemaakt. We smullen niet alleen van de rijst maar ook van het uitzicht. De vuurrode ondergaande zon maakt er een extra mooi spektakel van.
De volgende ochtend maken we ons op voor het vertrek naar Samarkand. We gaan met de trein en konden kiezen voor de ‘high speed trein Afrosiab’ of de ‘Shark’. We kozen voor deze laatste en dat blijkt een oude stoere Russische trein te zijn. Ook heel snel maar extra gezellig omdat er veel Oezbeken meereizen. Onderweg wordt veel handel gedreven met niet alleen heerlijke versnaperingen maar ook Oezbeekse souvenirs en handgemaakte produkten. Een heerlijk ritje. We komen ontspannen aan in Samarkand en zijn benieuwd naar wat deze stad ons voor moois zal laten zien.
©Dionne Delnoy
15-11-2018
Ook zo'n mooie reis maken? Bekijk onze rondreizen naar Oezbekistan.
Comments